در دندان دائمی نابالغ بر پروگنوز طولانی مدت دندان اثر می گذارد. برخی مشکلات در این دندان ها وجود دارد مانند کوتاهی طول ریشه و دیواره های عاجی نازک که دندان را مستعد شکست می کند.
درمان وایتال تراپی معمول که در این دندان ها انجام میشود درمان با کلسیم هیدروکساید است که باعث تولید عاج ترمیمی می شود. اما این روش معایب زیادی دارد. درمان ایده ال در این موارد رژنراسیون پالپ است. شواهد نشان می دهد که MTA برای این منظور مناسب است.
پالپ دندان حاوی سلولهای ایمنی است که امکان حفاظت از دندان در برابر محرکهای مهاجم را فراهم میکنند. همچنین پالپ حاوی ادونتوبلاستها نیز میباشد که مسولیت ساختن عاج دندان را بر عهده دارند. از اینرو هنگامیکه پالپ حیات خود را از دست میدهد دندان مستعد عفونت میشود و ساخته شدن عاج نیز متوقف میشود. به همین خاطر حفظ حیات پالپ در دندانهای دایمی نابالغ در کودکان از اهمیت زیادی برخوردار است تا امکان رشد و تکامل ریشه دندان حفظ شود. ارزیابی دقیق دندان آسیب دیده برای دستیابی به تشخیص صحیح و ارایه طرح درمان مناسب امری ضروری است به همین خاطر توصیه میکنیم که تا حد امکان این کار توسط متخصص صورت گیرد.